Τι σημαίνει η λακτόζη για τη νόσο του Πάρκινσον;

0

Labels: , ,

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια εκφυλιστική διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αν και η αιτιολογία δεν είναι πλήρως γνωστή, διατροφικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες (όπως φυτοφάρμακα ή βαρέα μέταλλα), που συμβάλλουν στο οξειδωτικό στρες φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην νευροτοξικότητα. Πληθώρα ερευνών έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μία θετική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης γάλακτος και του κινδύνου για την νόσο του Πάρκινσον, η οποία φαίνεται να είναι ισχυρότερη στους άντρες σε σχέση με τις γυναίκες. Επιπλέον, η θετική αυτή συσχέτιση αφορά περισσότερο στη κατανάλωση γάλακτος παρά άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως τυρί, γιαούρτι ή βούτυρο.
Σε άλλη μελέτη, όπου συγκρίθηκε η κατανάλωση γάλακτος, τυριού, γιαουρτιού και παγωτού παρατηρήθηκε ότι η συνολική κατανάλωση ασβεστίου, βιταμίνης D και πρωτεΐνης προερχόμενη από τα γαλακτοκομικά προϊόντα συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Πάρκινσον σε σχέση με μη-γαλακτοκομικά τρόφιμα. Αντιθέτως, τα άτομα που έπαιρναν συμπληρώματα ασβεστίου ή βιταμίνης D δεν φάνηκε να βρίσκονται σε κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου.

Τι μπορεί να φταίει;

Ποιό από τα συστατικά του γάλακτος είναι υπεύθυνο για την θετική συσχέτιση με την εμφάνιση της νόσου Πάρκινσον δεν είναι ακόμα απολύτως γνωστό και χρειάζονται περισσότερα πειραματικά δεδομένα για να εξαχθεί ένα ασφαλές συμπέρασμα. Παρ’ όλα αυτά, δεν φαίνεται να οφείλεται σε συστατικά του γάλακτος όπως το ασβέστιο, η βιταμίνη D, το συνολικό λίπος ή η ολική πρωτεΐνη καθώς τα ίδια αυτά συστατικά δεν συνδέονται με την εμφάνιση της νόσου όταν προέρχονται από άλλες πηγές (π.χ. συμπληρώματα).
Μία πιθανή εξήγηση είναι η έκθεση του γάλακτος σε φυτοφάρμακα ή άλλες νευροτοξικές χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να συσσωρευτούν στον εγκέφαλο και να προκαλέσουν την εμφάνιση της νόσου. Ένα άλλο πεδίο προς περεταίρω έρευνα είναι η ένδειξη ότι κάποια γενετικά χαρακτηριστικά, όπως η δυσανεξία στη λακτόζη (έλλειψη του ενζύμου λακτάση από τον οργανισμό), ίσως προστατεύει έναντι της εμφάνισης της νόσου Πάρκινσον. Επειδή το γάλα είναι η κύρια διατροφική πηγή της γαλακτόζης (κύριο σάκχαρο του γάλακτος, το οποίο μαζί με την γλυκόζη σχηματίζουν την πρωτεΐνη λακτόζη), αποτελέσματα πειραματικών ερευνών σε αρκετά είδη ζώων έχουν δείξει ότι η χρόνια έκθεση σε γαλακτόζη είναι επιβλαβής για την υγεία. Επιπλέον, το γάλα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε λακτόζη μπορεί να αυξήσει το οξειδωτικό στρες, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει τον κίνδυνο θνησιμότητας και κατάγματος. Σε αντίθεση με το γάλα, λιγότερο οξειδωτικό στρες προκαλούν το τυρί και τα γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση (π.χ. ξινισμένο γάλα και γιαούρτι) λόγω της χαμηλότερης περιεκτικότητάς τους σε λακτόζη και επομένως γαλακτόζης.
Μια άλλη πιθανή αιτία για την θετική συσχέτιση της κατανάλωσης γάλακτος με την εμφάνιση της νόσου Πάρκινσον μπορεί να περιλαμβάνει τις επιπτώσεις των γαλακτοκομικών προϊόντων στα επίπεδα του ουρικού οξέος. Η κατανάλωση γάλακτος μπορεί να μειώσει τα επίπεδα ουρικού οξέος σε υγιείς εθελοντές. Το ουρικό οξύ είναι ένας ισχυρός ενδογενής αντιοξειδωτικός παράγοντας, ο οποίος μπορεί να αδρανοποιήσει δυνητικά επιβλαβείς νευροτοξικές ουσίες, όπως οι ελεύθερες ρίζες ή ο σίδηρος. Σε πρόσφατη μετα-ανάλυση επιβεβαιώθηκαν χαμηλά επίπεδα ουρικού οξέος σε ασθενείς με νόσο Πάρκινσον, διαπίστωση η οποία θα μπορούσε να δείξει ένα νευροπροστατευτικό ρόλο του ουρικού οξέος έναντι της εμφάνισης της νόσου. Παρ’ όλα αυτά, περισσότερη έρευνα σε αυτό το πεδίο κρίνεται απαραίτητη ώστε να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα.
Τελικά, συμπεραίνουμε ότι η υψηλότερη κατανάλωση γάλακτος στους άνδρες και στις γυναίκες δεν είναι πάντα ασφαλής και δεν είναι συνοδεύεται από χαμηλότερο κίνδυνο κατάγματος. Αντιθέτως, είναι πιθανό να συνδέονται με υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων, όπως η νόσος Πάρκινσον, με τους άνδρες να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Ωστόσο, οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον δεν πρέπει να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα διότι αυτό μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση της υγείας τους, καθώς σε αυτή την ηλικία βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο υποσιτισμού, απώλειας μυϊκής μάζας, οστεοπόρωσης και κατάγματος του ισχίου. Χρειάζονται περισσότερα πειραματικά δεδομένα ώστε να δοθούν ασφαλείς διατροφικές συστάσεις.
Πηγή: mednutrition.gr
0

Labels: ,

Φλοιοβασική Εκφύλιση

Το παρακάτω άρθρο το έχω πάρει αυτούσιο από το εξαιρετικό site για την Μετωποκροταφική Εκφύλιση δύο νευροψυχολόγων, της κ. Μαρίας Χατζοπούλου και του κ. Θεόδωρου Παρθύμου.



Η φλοιοβασική εκφύλιση θεωρείται ότι είναι μέρος του "συμπλέγματος Pick" των νευροεκφυλιστικών νόσων, επειδή είναι κλινικά, γενετικά και παθολογικά παρόμοια με τη μετωποκροταφική εκφύλιση. Χαρακτηρίζεται από την απώλεια νευρικών κυττάρων και ατροφία (συρρίκνωση) σε πολλές περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού φλοιού και των βασικών γαγγλίων.

Εμφανίζεται συνήθως σε ασθενείς ηλικίας μεταξύ 45-70. Σπάνια, υπάρχει οικογενειακό ιστορικό άνοιας, ψυχιατρικών προβλημάτων ή κινητικών διαταραχών. Οι τρέχουσες εκτιμήσεις 2000-3000 ατόμων που νόσησαν στις ΗΠΑ, είναι πιθανόν να υποτιμούν τη συχνότητα αυτής της διαταραχής.

Όταν πιθανολογείται η διάγνωση φλοιοβασικής εκφύλισης είναι σημαντικό να παραπεμφθεί ο ασθενής σε έναν πεπειραμένο νευρολόγο, σε ό,τι αφορά τη διαταραχή, επειδή το πρότυπο των συμπτωμάτων μπορεί να είναι μοναδικό. Σημαντικές πρόοδοι κατά τα τελευταία 10 χρόνια στην κατανόηση της φλοιοβασικής εκφύλισης έχουν οδηγήσει σε βελτίωση της συμβουλευτικής, της υποστήριξης και των συμπτωματικών θεραπειών.

Σημεία και συμπτώματα της φλοιοβασικής εκφύλισης

Ασθενείς με φλοιοβασική εκφύλιση παρουσιάζουν συνήθως είτε κινητικές διαταραχές είτε γνωστικά ελλείμματα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, οι περισσότεροι ασθενείς θα αναπτύξουν και τους δύο τύπους των συμπτωμάτων, συχνά με καθυστέρηση 2-3 χρόνων.

Τα κινητικά προβλήματα μπορεί να μοιάζουν με τη νόσο του Πάρκινσον. Σε αντίθεση ωστόσο με αυτή,  οι ασθενείς με φλοιοβασική εκφύλιση συνήθως δεν βελτιώνονται με τα παρκινσονικά φάρμακα, όπως η καρβιντόπα - λεβοντόπα (Sinemet) και πολλά συμπτώματα της φλοιοβασικής εκφύλισης δεν συναντώνται σε ασθενείς με Πάρκινσον. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των κινητικών συμπτωμάτων στη φλοιοβασική εκφύλιση είναι η ακαμψία, με τον τρόμο να είναι λιγότερο συχνός. Συχνά τα συμπτώματα αρχίζουν ύπουλα στο ένα χέρι, βραχίονα ή στο πόδι.

Πολλοί ασθενείς παραπονούνται αρχικά για μια λεπτή αλλαγή στην αίσθηση ή αδυναμία στο να κάνουν τα πληγέντα άκρα να ακολουθήσουν εντολές. Αυτό το τελευταίο έλλειμμα ονομάζεται απραξία και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση  για το αν οφείλεται σε αδεξιότητα ή αδυναμία. Μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες στην ολοκλήρωση συγκεκριμένων ενεργειών, όπως το άνοιγμα μιας πόρτας ή το βούρτσισμα των δοντιών ή στη χρήση εργαλείων, όπως ένα ανοιχτήρι κονσέρβας. Όταν ένα σκέλος επηρεάζεται αρχικά, ένας ασθενής μπορεί να έχει προβλήματα με σύνθετες κινήσεις όπως ο χορός, ή όταν όταν έχει επηρεαστεί πιο σοβαρά, ο ασθενής μπορεί να αρχίσει να σκοντάφτει και να πέφτει. Μερικοί ασθενείς θα βιώσουν ακούσια ακαμψία, συστροφή ή συστολή του προσβεβλημένου άκρου που ονομάζεται δυστονία. Μπορεί να υπάρχει ανεξέλεγκτη εκτίναξη του άκρου όταν κτυπηθεί ελαφρά ή όταν ο ασθενής ξαφνιαστεί, που ονομάζεται μυόκλονος.

Τέλος, οι ασθενείς με φλοιοβασική εκφύλιση συχνά παραπονούνται ότι το προσβεβλημένο άκρο δίνει την αίσθηση ότι δεν αποτελεί μέρος του σώματός τους, μια αίσθηση που ονομάζεται "ξένο" άκρο. Μερικές φορές, αυτό θα κινηθεί μόνο του, με ένα ανεξέλεγκτο τρόπο.

Ασθενείς με φλοιοβασική εκφύλιση, που παρουσιάζουν γνωστικές δυσκολίες συχνά στην αρχή, διαγιγνώσκονται με μετωποκροταφική εκφύλιση ή νόσο Alzheimer. Μόνο αφού αναπτύξουν κινητικά συμπτώματα θεωρείται ότι έχει τεθεί διάγνωση της φλοιοβασικής εκφύλισης. Ορισμένες φορές, η διάγνωση δεν μπορεί  να τεθεί μέχρι να εξεταστεί ο εγκέφαλος του ασθενούς κατά την νεκροψία και να παρατηρηθούν  "διογκωμένοι" νευρώνες, συγκεντρώσεις πρωτεΐνης (νευρωνικές εναποθέσεις) και άλλες ανωμαλίες που προκύπτουν από μη φυσιολογική συσσώρευση της πρωτεΐνης tau.
Η προοδευτική δυσκολία με τη γλώσσα είναι  κοινό παράπονο, όσο αναφορά τις γνωστικές ικανότητες, στη φλοιοβασική εκφύλιση. Αυτή η δυσκολία περιλαμβάνει συνήθως δυσκολίες στην έκφραση, όπως η εύρεση της λέξη ή απαρίθμηση των προβλημάτων. Ανάγνωση, γραφή και απλοί μαθηματικοί υπολογισμοί μπορεί επίσης να έχουν πληγεί.
Αλλαγές στην προσωπικότητα, ανάρμοστη συμπεριφορά, επαναλαμβανόμενες ή/και ψυχαναγκαστικές δραστηριότητες παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται στη μετωποκροταφική εκφύλιση είναι επίσης συνήθεις. Προβλήματα της βραχύχρονης μνήμης, όπως η επανάληψη ερωτήσεων ή η τοποθέτηση αντικειμένων σε λάθος σημείο, είναι λιγότερο συχνές.

Όλο και περισσότερο, έχει γίνει προφανές ότι η φλοιοβασική εκφύλιση παρουσιάζει μια ευρεία ποικιλία τρόπων έναρξης, με την πλειονότητα των ασθενών να ξεκινούν  με απάθεια, δυσκολία στην ομιλία ή κινητική ακαμψία χωρίς τρόμο.

Η εξέλιξη της φλοιοβασικής εκφύλισης

Η φλοιοβασική εκφύλιση συνήθως εξελίσσεται βραδέως κατά τη διάρκεια 6-8 ετών. Τα κινητικά συμπτώματα τείνουν να προχωρούν αργά από τη μία πλευρά του σώματος στην άλλη ή από το πόδι στο χέρι, στην ίδια πλευρά του σώματος.

Θεραπεία της φλοιοβασικής εκφύλισης

Προς το παρόν, δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για τη φλοιοβασική εκφύλιση. Αντιθέτως για μεμονωμένα συμπτώματα χρησιμοποιούνται στοχευμένα συγκεκριμένα φάρμακα. Για παράδειγμα, η ακαμψία και δυσκολία στη βάδιση μπορεί εν μέρει να  έχουν καλή απόκριση σε θεραπείες για τη νόσο του Πάρκινσον. Η δυστονία και ο μυόκλονος μπορεί να ανταποκριθούν στα μυοχαλαρωτικά ή την αντιεπιληπτική φαρμακευτική αγωγή. Τα προβλήματα μνήμης και συμπεριφοράς είναι δυνατόν ή όχι, να ανταποκριθούν σε θεραπείες, όπως η δονεπεζίλη, για τη νόσο Alzheimer. Η κατάθλιψη ή και το άγχος μπορεί να αντιμετωπιστούν με ένα αντικαταθλιπτικό, όπως σερτραλίνη, σιταλοπράμη ή εσιταλοπράμη. 

Η φυσικοθεραπεία και οι διατατικές ασκήσεις μπορεί να "μετριάσουν" την ακαμψία, να προλάβουν τις συσπάσεις και τις παραμορφώσεις, και να διατηρήσουν τη μυϊκή δύναμη. Οι βοηθητικές συσκευές, όπως μπαστούνια ή " περιπατητές" μπορεί να είναι χρήσιμα. Η λογοθεραπεία, η φυσιοθεραπεία και η εργοθεραπεία μπορεί να είναι ευεργετικές.

Πηγή: ftdnet.gr

Χάρτης ασθενών (disease map) για PSP και CBD

0

Labels: , ,

Στο site diseasemaps.org υπάρχει χάρτης για την PSP (Προϊούσα Υπερπυρηνική Παράλυση) ή την CBD (Φλοιοβασική Εκφύλιση) όπου όποιος θέλει μπορεί να καταχωρήσει τον εαυτό του ή τον άνθρωπο που φροντίζει, ως ασθενή. Αφού ανοίξετε το χάρτη

http://www.diseasemaps.org/en/progressive-supranuclear-palsy/

υπάρχει κουμπάκι πάνω δεξιά Join the map, που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να κάνετε καταχώρηση ασθενή. Εγώ καταχώρησα τη μητέρα μου στην Θεσσαλονίκη, Ελλάδα παρόλο που έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια για να βλέπουμε πόσοι Έλληνες πάσχουν ή έπασχαν από αυτή την ασθένεια.

Αφού πατήσετε Join the map και βάλετε την τοποθεσία σας (πόλη, χώρα) μετά μπορείτε να εγγραφείτε και να επιλέξετε για ποιά ασθένεια θέλετε να κάνετε την καταχώρηση και κάποιες βασικές πληροφορίες. Είναι νομίζω ένα χρήσιμο εργαλείο για ασθένειες τόσο σπάνιες όσο η Φλοιοβασική Εκφύλιση και η Προϊούσα Υπερπυρηνική Παράλυση.



Παυσίπονο αναστρέφει τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ

0

Labels: , ,

Ένα παυσίπονο που χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας φαίνεται να αναστρέφει τα συμπτώματα της άνοιας σε εγκεφάλους ποντικιών, σε εργαστηριακές συνθήκες, δημιουργώντας βάσιμες ελπίδες για μελλοντική βελτίωση της θεραπείας της νόσου Αλτσχάιμερ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Nature Medicine, ερευνητές των Ινστιτούτων Gladstone στο Σαν Φρανσίσκο υποστηρίζουν ότι η σαλσαλάτη, ένα παυσίπονο που ανήκει στην κατηγορία του σαλικυλικού, μπορεί να αναστρέψει τις αλλαγές που προκαλεί στον εγκέφαλο των πειραματόζωων, με μια μορφή άνοιας όμοια με τη νόσο Αλτσχάιμερ, η συσσώρευση της πρωτεΐνης Ταυ.

Τα άτομα με τελικού σταδίου νόσο Αλτσχάιμερ έχουν συσσώρευση πρωτεΐνης Ταυ στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό των χαρακτηριστικών νευροϊνιδιακών συμπλεγμάτων της νόσου.

Πολλές επιστημονικές ομάδες ανά τον κόσμο προσπαθούν αν αναπτύξουν φαρμακευτικές αγωγές που θα στοχεύουν στην εμπλοκή του σχηματισμού των νευροϊνιδιακών συμπλεγμάτων.

Η Δρ Λι Τζαν και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι η σαλσαλάτη μπορεί να αναστρέψει τις χημικές αλλαγές της πρωτεΐνης Ταυ που παίζουν ρόλο στον σχηματισμό των νευροϊνιδιακών συμπλεγμάτων και οι οποίες εν τέλει προκαλούν απώλεια μνήμης και άλλα συμπτώματα της άνοια.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η πρωτεΐνη Ταυ διέρχεται μια χημική αλλαγή, την λεγόμενη ακετυλίωση, η οποία δρα ως «οδηγός» για τη συσσώρευση της Ταυ και την σχετιζόμενη με αυτή τοξικότητα. Πιστεύουν λοιπόν ότι αν εμποδίσουν ή προλάβουν την ακετυλίωση τότε ενδεχομένως αυτό να έχει θετική επίδραση στην εγκεφαλική εκφύλιση που προκαλεί η νόσος Αλτσχάιμερ.

Εξάλλου, παρατήρησαν ότι η σαλσαλάτη αναστέλλει το έγκεφαλικό ένζυμο p300, που είναι υψηλότερο στους ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ και το οποίο φαίνεται να προκαλεί την ακετυλίωση της πρωτεΐνης Ταυ.

Οι επιστήμονες επαλήθευσαν την θεωρία τους σε ομάδα ποντικιών που υπέφεραν από μια μορφή άνοιας, η οποία επίσης προκαλείται λόγω ακετυλίωσης της πρωτεΐνης Ταυ. Μπλοκάροντας λοιπόν το ένζυμο p300 με σαλσαλάτη, τα πειραματόζωα ανέκτησαν την μνήμη τους, ενώ μειώθηκαν και τα επίπεδα της πρωτεΐνης Ταυ στον εγκέφαλό τους.

«Είναι η πρώτη φορά που ένα ήδη υπάρχον φάρμακο δρα κατά της συσσώρευσης της πρωτεΐνης Ταυ στον εγκέφαλο, αναστρέφοντας την τοξικότητα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η προστατευτική επίδραση της σαλσαλάτης επετεύχθη παρά το γεγονός ότι χορηγήθηκε μετά την απαρχή της νόσου, ένδειξη ότι μπορεί πράγματι να είναι μια ελπιδοφόρος επιστημονική πρόοδος» υπογραμμίζει η Δρ Τζαν.

Πηγή: health.in.gr

Ασθενής με Πάρκινσον αποκαταστάθηκε μέσω διατροφής

0

Labels: , ,

Μετάφραση/Επιμέλεια: Σωτηρία Κακαγιά

Είναι δυνατόν η τοξικότητα της γλουτένης να επεκταθεί στο νευρικό σύστημα και να προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με τη νόσο του Πάρκινσον; Μια νέα μελέτη έρχεται να προσθέσει περισσότερες αποδείξεις όσον αφορά τη νευροτοξικότητα του σιταριού η οποία, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Μια αξιόλογη νέα μελέτη περιγράφει τη ραγδαία ανάρρωση ενός 75χρονου ασθενή με τη νόσο του Πάρκινσον ύστερα από διατροφή 3 μηνών χωρίς γλουτένη. Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει την ανάγκη να διερευνηθεί η ύπαρξη μιας αυξημένης συχνότητας συμπτωματικής κοιλιοκάκης ή ευαισθησίας στη γλουτένη που δεν οφείλεται στην κοιλιοκάκη σε όσους πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον αλλά και σε όσους πάσχουν από μια πολυπαραγοντική νευροεκφυλιστική πάθηση γνωστή ως παρκινσονισμός.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο διεθνές περιοδικό «Journal of Neurology» και σημειώνει ότι συχνά η κοιλιοκάκη εκδηλώνεται μόνο με νευρολογικά συμπτώματα, ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία. Αυτό ίσως είναι κάτι που προκαλεί εντύπωση στον αναγνώστη, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γαστρεντερικές διαταραχές είναι το πιο εμφανές σύμπτωμα. Κι όμως, στην ογκώδη βιβλιογραφία για τη γλουτένη και τις δυσμενείς επιπτώσεις της στην υγεία, οι εκφράσεις και η ορολογία που δεν αφορούν το πεπτικό σύστημα είναι πολύ πιο συχνές συγκριτικά με όσες σχετίζονται με αυτό, παρά την ύπαρξη τουλάχιστον 200 αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία.

Από τη σχιζοφρένεια μέχρι τη μανία κι από τον αυτισμό μέχρι την περιφερική νευροπάθεια, το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις αρνητικές επιπτώσεις της γλουτένης.
Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα μηχανισμών με τους οποίους η γλουτένη σχετίζεται με τη νευροτοξικότητα, όπως οι παρακάτω:

• Η γλουτένη δρα στον εγκέφαλο όπως ένα φάρμακο: από τη μια πλευρά υπάρχουν τα φαρμακολογικά δραστικά οπιοειδή πεπτιδία στο σιτάρι συμπεριλαμβανομένων 4 εξωρφινών και γλιαδομορφίνης και από την άλλη η ικανότητα της γλουτένης να περιορίζει τη ροή του αίματος στον πρόσθιο φλοιό.
• Αυτοανοσία του εγκεφάλου στη γλουτένη: πλήθος ερευνών δείχνουν ότι σε άτομα με ευαισθησία στο σιτάρι η γλουτένη επηρεάζει αρνητικά τον άξονα πεπτικού συστήματος-εγκεφάλου, αυξάνει την εντερική διαπερατότητα και τελικά οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει λανθασμένα τις δομές του εγκεφάλου ή του νευρολογικού ιστού ως κάτι «ξένο», κάνοντάς το τελικά να στραφεί εναντίον του νευρικού συστήματος.
• Τα «αόρατα αγκάθια» του σιταριού επηρεάζουν τον εγκέφαλο: η αμυντική πρωτεΐνη δέσμευσης υδατανθράκων που ονομάζεται συγκολλητίνη φύτρου σιταριού (WGA) γνωστή και ως λεκτίνη του σίτου, έχει βρεθεί ότι μπορεί να διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να παρεμβαίνει στη νευρολογική λειτουργία με διάφορους τρόπους.
• Οι σπόροι σιταριού εξασθενούν τον μεταβολισμό του εγκεφάλου: οι σπόροι σιταριού παρέχουν ακατάλληλες ή μη ικανοποιητικές θρεπτικές ουσίες για τον μεταβολισμό του εγκεφάλου. Ο δρ David Perlmutter στο μπεστ σέλερ βιβλίο του «Grain Brain» συνδέει τις γνωστικές διαταραχές που εμφανίζουν ηλικιωμένα άτομα σε πληθυσμούς των δυτικών πολιτισμών με την υπερκατανάλωση υδατανθράκων (δημητριακά και ζάχαρη) και την υποκατανάλωση λιπαρών οξέων.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η απομάκρυνση της γλουτένης από τη διατροφή οδήγησε σε αποτελέσματα όπως αυτά που αναφέρονται στον τίτλο της μελέτης και περιγράφονται ως «ραγδαία βελτίωση των παρκινσονικών συμπτωμάτων μετά από διατροφή χωρίς γλουτένη σε ασθενή με λανθάνουσα κοιλιοκάκη». Έχουν παρατηρηθεί παρόμοια αξιοσημείωτα αποτελέσματα με τον μεταβολισμό ωφέλιμων λιπαρών οξέων όπως το λάδι καρύδας σε περιπτώσεις γεροντικής άνοιας, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Στην καινούρια αυτή μελέτη, ο 75χρονος ασθενής παρουσίασε ιστορικό διάρκειας 1 έτους με δυσκολία στο περπάτημα, αστάθεια και κόπωση. Η νευρολογική εξέταση αποκάλυψε τα εξής:
• υπομιμία προσώπου (μειωμένες εκφράσεις προσώπου)
• βραδυκινησία (εξαιρετική βραδύτητα κινήσεων και αντανακλαστικών)
• δυσκαμψία
• ορθοστατική αστάθεια

Μια τομογραφία εγκεφάλου που πραγματοποιήθηκε με τη χρήση υπολογιστικής τομογραφίας εκπομπής απλών φωτονίων (SPECT), αποκάλυψε ανωμαλίες που οφείλονταν στη χαμηλή παραγωγή ντοπαμίνης και που σε συνδυασμό με τα κλινικά συμπτώματα οδήγησε στη διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον. Πρόσθετες εργαστηριακές αιματολογικές εξετάσεις έδειξαν επίπεδο φυλλικού οξέος χαμηλότερο από το φυσιολογικό, αυξημένη ομοκυστεΐνη και βιταμίνη Β12 σε φυσιολογικά επίπεδα. Πραγματοποιήθηκαν και περαιτέρω αιματολογικοί έλεγχοι προκειμένου να εκτιμηθεί η πιθανότητα η ασυμπτωματική δυσαπορρόφηση να οφείλεται σε λανθάνουσα κοιλιοκάκη. Όλα τα ευρήματα – αντισώματα κατά της γλιαδίνης, ιδιαίτερα αυξημένα αντισώματα IgA, αντισώματα κατά της τρανσγλουταμινάσης και αντισώματα κατά του ενδομυΐου – ήταν σημάδια αυτοανοσίας στη γλουτένη. Τέλος, έγινε βιοψία στο δωδεκαδάκτυλο, η οποία αποκάλυψε πεπτικά συμπτώματα (επίπεδες εντερικές λάχνες, υπερπλασία κρυπτών) που οφείλονταν σε κοιλιοκάκη.
Ως αποτέλεσμα, ο γαστρεντερολόγος συνέστησε διατροφή χωρίς γλουτένη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, ύστερα από μόλις 3 μήνες αποχής από τη γλουτένη, ο ασθενής ανέφερε σχεδόν πλήρη ύφεση των συμπτωμάτων, γεγονός που επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από νευρολογικές εξετάσεις. Η επανεξέτασή του 18 μήνες αργότερα έδειξε περαιτέρω βελτίωση.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε ότι ο ασθενής δεν παρατήρησε μετρήσιμες βελτιώσεις στις ντοπαμινεργικές ανωμαλίες που ανακαλύφτηκαν από την τομογραφία στον εγκέφαλό του, όπως θα ήταν αναμενόμενο στη νόσο του Πάρκινσον. Η νόσος του Πάρκινσον χαρακτηρίζεται από εκφυλισμό των κυττάρων παραγωγής ντοπαμίνης στη μέλαινα ουσία του εγκεφάλου. Επομένως, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι σε αυτή την περίπτωση δεν ήταν η κοιλιοκάκη που προκάλεσε τη νόσο του Πάρκινσον στον ασθενή, αλλά ότι η κοιλιοκάκη επιδείνωσε τον παρκινσονισμό. Πάντως, το συγκεκριμένο περιστατικό αποδεικνύει την πιθανότητα κάποιοι ασθενείς που διαγνώστηκαν με τη νόσο του Πάρκινσον να έπασχαν από μη αναγνωρίσιμο παρκινσονισμό, του οποίου η κλινική εικόνα έμοιαζε με τη νόσο του Πάρκινσον. Αυτοί οι ασθενείς, οι οποίοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν σε μεγάλο βαθμό από την απομάκρυνση της αιτίας των νευρολογικών προβλημάτων – δηλαδή της γλουτένης – συχνά λαμβάνουν λανθασμένη διάγνωση και υποβάλλονται σε βαριά θεραπεία με φάρμακα που στοχεύουν στην ανακούφιση της νόσου του Πάρκινσον. Αυτό όμως, μπορεί τελικά να οδηγήσει στην επιτάχυνση της εκφύλισης της ενδογενούς παραγωγής ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, σε αυξημένη νευροτοξικότητα λόγω των μεταβολιτών του φαρμάκου (π.χ. 6-υδροξυ-ντοπαμίνης) και στην εμφάνιση δυσκινησίας (κινητικών διαταραχών), συμπτώματα που είτε δεν υπήρχαν είτε γίνονται πολύ χειρότερα απ’ ό,τι πριν ξεκινήσει η θεραπεία.

Πηγή: enallaktikidrasi.com,  J Neurol. 2014 Feb ;261(2):443-5. Epub 2014 Jan 25.
 
 

Ο FDA ενέκρινε συσκευή που βοηθά ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον

0

Labels: , , ,

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, (FDA), ενέκρινε πρόσφατα συσκευή που μπορεί να εμφυτευθεί στον εγκέφαλο ανθρώπων με νόσο του Πάρκινσον.

Το Brio Neurostimulation System είναι εμφυτεύσιμη συσκευή εν τω βάθει εγκεφαλικής διέγερσης, που βοηθά στη μείωση των συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον.

Ο Dr. William Maisel, του Center for Devices and Radiological Health, του FDA, δήλωσε ότι δεν υπάρχουν θεραπείες για τη νόσο του Πάρκινσον αλλά η ανακάλυψη καλύτερων τρόπων για τον έλεγχο των συμπτωμάτων είναι αναγκαία για τους ασθενείς.

Η συσκευή προστίθεται στη φαρέτρα των θεραπευτικών επιλογών που βοηθούν τους ανθρώπους οι οποίοι ζουν με τη νόσο του Πάρκινσον να έχουν καλύτερη, πιο παραγωγική ζωή.

Η συσκευή δρα με μπαταρίες, τοποθετείται κάτω από το δέρμα και δημιουργεί παλμούς. Ηλεκτρόδια από τη γεννήτρια παλμών οδηγούν σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Οι ασθενείς, που έχουν εκπαιδευτεί να χρησιμοποιούν τη συσκευή, μπορούν να προσαρμόσουν τη δράση της γεννήτριας παλμών όπως απαιτείται.

Η συσκευή εγκρίθηκε με βάση τα αποτελέσματα 2 κλινικών δοκιμών. Η μια αφορούσε 136 ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον που χρησιμοποιούσε τη συσκευή για 3 μήνες και η άλλη αφορούσε 127 ασθενείς με τρόμο που τη χρησιμοποιούσε για 6 μήνες. Και στις 2 έρευνες, φάρμακα ήδη είχαν αποτύχει να ελέγξουν τα συμπτώματα.

Και οι 2 ομάδες έδειξαν σημαντικά στατιστική βελτίωση στο πρωτεύον καταληκτικό σημείο αποτελεσματικότητας, όταν η συσκευή ήταν ενεργή έναντι της κλειστής συσκευής.

Η συσκευή δεν έρχεται χωρίς κίνδυνο, όπως ενδοκρανιακή αιμορραγία που μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο, παράλυση ή θάνατο. Ο κίνδυνος λοίμωξης και η μετατόπισης της συσκευής είναι επίσης πιθανοί κίνδυνοι.

Η συσκευή, Brio Neurostimulation System, είναι η δεύτερη που εγκρίνεται από τον FDA για τη νόσο του Πάρκινσον.

Πηγή: iatronet

Δωρεάν θεραπείες για όσους πάσχουν από Πάρκινσον

0

Labels: , ,

Εξειδικευμένη ομάδα επιστημόνων θα παρέχει εθελοντικά και αφιλοκερδώς τις ιατρικές της υπηρεσίες

 

Ο Δήμος Περιστερίου σε συνεργασία με ειδική διεπιστημονική ομάδα από την 1η Δεκεμβρίου 2014 θα προσφέρει δωρεάν φυσικοθεραπείες και εξειδικευμένη ψυχοσωματική υποστήριξη στους δημότες, που πάσχουν από τη νόσο Πάρκινσον. 
 
Ο Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος στα θέματα Υγείας του Δήμου Περιστερίου, Καρδιολόγος Γεώργιος Μπεκιάρης είχε συνάντηση στο Δημαρχείο της πόλης μας με τους Υπευθύνους του Διαγνωστικού και Θεραπευτικού Κέντρου κ.κ. Παναγιώτη Ζήκο (Ιατρό Νευρολόγο) και Θεόδωρο Χατζηδαμιανό (Φυσικοθεραπευτή), καταρτίζοντας το ειδικό πρόγραμμα. 
 
Εξειδικευμένη ομάδα επιστημόνων θα παρέχει εθελοντικά και αφιλοκερδώς τις ιατρικές της υπηρεσίες στους ασθενείς της νόσο Πάρκινσον, εφαρμόζοντας πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και ειδικής υποστήριξης. 
 
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν τη συμμετοχή στο τηλέφωνο 2105701140, ώρες 08:30 - 15:30.
 
 Πηγή: news.gr