Οι άνθρωποι που αισθάνονται μόνοι τους διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ αργότερα στη ζωή τους, ακόμα κι αν έχουν φίλους και οικογένεια, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση και η έλλειψη διαπροσωπικών σχέσεων αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας και νοητικής εκφύλισης, αλλά η παρούσα υποδηλώνει ότι επιζήμιο για τις νοητικές λειτουργίες είναι και το να νιώθει κάποιος μοναξιά, παρότι έχει γύρω του ανθρώπους.

Τα νέα ευρήματα προέρχονται από ολλανδική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 2.173 εθελοντές ηλικίας άνω των 65 ετών, οι οποίοι δεν είχαν ενδείξεις άνοιας κατά την έναρξή της.

Οι ερευνητές τους υπέβαλλαν σε σειρά εξετάσεων στην αρχή της μελέτης, καθώς και τρία χρόνια αργότερα. Όπως διαπίστωσαν, μεταξύ όσων ζούσαν μόνοι, σχεδόν ένας στους δέκα εκδήλωσε άνοια στο μεσοδιάστημα, ενώ μεταξύ όσων ζούσαν με την οικογένειά τους άνοια παρουσίασε ο ένας στους 20.

Τα ποσοστά της άνοιας ήταν παρόμοια μεταξύ των παντρεμένων και των ανύπαντρων που δήλωσαν ότι επέλεξαν να ζήσουν μόνοι τους.

Αντιθέτως, μεταξύ όσων δήλωσαν πως νιώθουν μοναξιά, άνοια εκδήλωσε το 13,4% έναντι του μόλις 5,7% από εκείνους που δήλωσαν ότι δεν νιώθουν μοναξιά - μία διαφορά της τάξης του 64%.

Όπως αναφέρει η «Επιθεώρηση Νευρολογίας, Νευροχειρουργικής & Ψυχιατρικής» (JNNP), οι συσχετίσεις που παρατηρήθηκαν μπορούν να εξηγηθούν με διάφορους τρόπους.

Ο ένας είναι ότι το αίσθημα της μοναξιάς μπορεί στην πραγματικότητα να αποτελεί ένδειξη νοητικής εκφύλισης, η οποία επηρεάζει τις κοινωνικές δεξιότητες και έτσι οδηγεί στη μοναξιά.

Ο άλλος είναι πως το αίσθημα της μοναξιάς ίσως αποτελεί ένδειξη «ευάλωτης» προσωπικότητας ή έκφραση μιας εγγενούς ευαισθησίας η οποία θέτει ορισμένους ανθρώπους σε αυξημένο κίνδυνο άνοιας.

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η συνηθέστερη μορφή άνοιας, αποτελώντας περισσότερο από το 60% των κρουσμάτων της. Στην χώρα μας υπολογίζεται ότι σχεδόν 200.000 άνθρωποι έχουν Αλτσχάιμερ.

«Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι το αίσθημα της μοναξιάς συμβάλλει στον κίνδυνο εκδηλώσεως άνοιας αργότερα στη ζωή», γράφουν ο δρ Τγάλινγκ Γιαν Χολβέρντα, από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο VU στο Άμστερνταμ και οι συνεργάτες του.

«Το ενδιαφέρον είναι πως τον κίνδυνο νοητικής εκφύλισης δεν φαίνεται να αυξάνει η μοναξιά καθ’ εαυτή αλλά το να αισθάνεται κάποιος μόνος του, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εκλαμβανόμενη απουσία κοινωνικών δεσμών είναι αυτή που παίζει ρόλο», προσθέτουν.

Πηγή : iatrika.gr via Web Only, ygeia.tanea.gr